ropuszy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Monotonja, a w dali nuda pełznie skrycie, Wlokąc za sobą rozpacz: oto nasze życie... — Zycie, które dziewiczych puszcz spragnionej duszy Daje miejsce przy lichej, w piasku wzrosłej trawce, A tęsknocie miast słońca, co blaskiem skier prószy, Mosiężny krąg, jak dzieciom, rzuca ku zabawce — Zycie, co spacza myśli w nędzy płód ropuszy, Myśli chcące w dal szumieć, jak orły-latawce — Zycie, co węzły rozplata prześlicznie: Tragedje zwykle śmiesznie, komedje tragicznie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Abdański, Adam 1982. Romans z miasteczkiem, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.