rozkiwnąć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) czelne, a jednak nie wolno mi niczego ukrywać) i wkiwnął się w siebie, jak w butelkę. Ja kiwam. Wtem ona (ale nie, nie, nie mogę przecież robić z siebie kretyna; lecz jeśli ujawnić mam Kretyna, muszę zrobić z siebie kretyna) wtedy ona wykiwała z niego aż się wychynął i dokiwala mu (ale CO mu dokiwała?!) po czym oboje rozkiwnęli się z lekka tam i sam i pyf (Ha, tego już nie mogę powiedzieć, to nad moje siły!)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gombrowicz, Witold 1988c. Dzieła. T. 7. Dziennik 1953-1956, wyd. 2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnogaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo