rozpadlina

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Póki się przez niedbalstwo i niemożność ostatnich właścicieli nie zawaliły arkady, po których idzie droga, poty można było powozem wjechać aż na szczyt do bramy zamkowej; dziś nietylko, że ogromna rozpadlina broni przejazdu, ale sklepienia tak są już wątle i osłabione, że nikt się na te próbę nie naraża, i czy gość, czy właściciel woli piechotą schodzić na dół niż trapić się myślą, że go gruzy zagrzebią. Przyznam się, że zawsze wolałem piechotą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.