rozrzucanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) żeby kogoś oskarżyć o zdradę stanu i skazać. Dopiero ten tryumfalny wjazd do Lwowa, ta rola pacyfikatora i dobroczyńcy, którą grał Lubomirski naprzeciw króla przy układach ze związkiem wojskowym; to rozgłaszanie drukiem i rozrzucanie po świecie wszystkich swoich przemów opozycyjnych, zwykła taktyka ludzi, goniących za popularnością. Wszystko to mogło dwór pozbawić zimnej krwi i cierpliwości. Co dziwniejsze,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.