rżnięcie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Buntowniczość ta jest u „Króla - Ducha“ naturalna, konieczna, od Boga samego jakby posłana: „Wtenczas tę walkę we mnie Bóg wnaturzył, We mnie krzyk, we mnie blask i mieczów rżnięcie We mnie się obłok zakrwawiony kurzył, We mnie szło z pola trupów ducha wzięcie A jam zacierpiał...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Korycki, Władysław 1913. Z duchowych wnętrz. Studja krytyczno-literackie, Warszawa : E. Wende i S-ka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.