samobytować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) (s. 124). Zgodnie z klasycznym tomizmem autor twierdzi, że w człowieku złożonym z duszy i ciała dusza jest aktem ciała. Jest ona zatem jakąś pełnią, doskonałością, racją i źródłem „samoistnych zmian”, „aktem, który samobytuje”, „aktem organizującym materię do bycia ludzkim ciałem” i wreszcie tym doniosłym czynnikiem, któremu „akt istnienia przysługuje ze względu na niego samego” (s. 117). Ten ostatni moment jest w myśli A. Krąpca szczególnie doniosły, bowiem zna...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tischner, Józef 2000a. Myślenie według wartości, wyd. 3, Kraków : Znak
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.