samoobdarowywanie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kiegoś kulturalnego wiana. Dziedzicząc, człowiek równocześnie zobowiązuje się tak do utrzymania i zachowania tego dziedzictwa kulturowego, jak i do jego twórczego wzbogacania poprzez działania i sposoby zachowań zapładnianych przeszłością, ale jakościowo podejmowanych w teraźniejszości i pośrednio odnajdujących się już w przyszłości. Natomiast w spadku kulturalnych wyposażeń człowiek staje jakby w obliczu „różności” do brania, powodowany jedyną chęcią samoobdarowywania się pozostałościami i z przeszłości, i żyje tym głównie, co można by nazwać kulturo-naśladowczym wypolerowaniem i obcymi wartościami słania sobie własnej drogi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Legowicz, Jan 1980. Świadomość współuczestnictwa, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.