samooddychający

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zmysłowym aż do tego stopnia nie występuje. Ponieważ dążenia intelektualne nie angażują jedynie intelektu, lecz pobudzają całego człowieka, ich nośnikiem zatem jest głównie dźwięk głosu. Wydobywa się on bowiem z piersi jak żywy dźwięk, jak samooddychające jestestwo. Towarzyszy on także i bez języka: bólowi i radości, wstrętowi i pożądaniu; w sens, którego nabiera, tchnie życie, z którego płynie. Jak sam język zawsze wraz z przedstawianym obiektem oddaje wywołane przezeń wrażenie i wiąże w sobie w ciągle powtarzającym się akcie świat i człowieka lub inaczej mówiąc [organiczną] samoczynność człowieka z jego wrażliwością. Na koniec, pionowa postawa człowieka, której odmówiono zwierzętom, pasuje do dźwięków języka i zarazem jest przez nie wywołana...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pelc, Jerzy, Koj, Leon (red.) 1991. Semiotyka dziś i wczoraj. Wybór tekstów, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.