samoprzyrównywanie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) słów. W odróżnieniu od Mesjasza Mateuszowego, Władcy-Taumaturga Markowego i Dobroczyńcy Łukaszowego Jan modeluje przeto Jezusa wyłącznie na Objawiciela, apelującego do słuchaczy jedynie o to, aby go poznali i mu uwierzyli. Chrystocentryzm ewangelii Janowej, wyrażający się w samoprzyrównywaniu się Jezusa do „chleba żywota” (r. VI), „światłości świata” (r. VIII), „bramy” i „dobrego pasterza” (r. X) „zmartwychwstania i życia” (r. XI), czy „krzewu winnego” (r. XV) zaostrza egocentryczny język Jezusa, liczność głośnych zwrotów typu ego eimi („jam jest..”). Jezus Janowy mówi od początku o sobie otwarcie, kim jest, bez...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Keller, Józef (red.) 1968. Zarys dziejów religii. Praca zbiorowa, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.