samorozbrojenie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jak więc widzimy, doktryna tomistyczna społeczną naturę człowieka zamienia w kościelną, rzeczywiste uwarunkowania i relacje społeczne osobowości ludzkiej — w nadnaturalne, a wartość, niezależność i godność ludzką ujmuje, używając określenia Maritaina, jako „samorozbrojenie się człowieka wobec Boga i Kościoła”. Celem bowiem osoby jest dążenie do zbawienia, a uzyskuje się je poprzez podporządkowanie się „nauczycielskiej pracy Kościoła”, „prowadzącego ludzi na ziemi do zbawienia” i określającego, co jest dobrem, a co złem, co prowadzi w postępowaniu człowieka do Boga, a co odeń oddala. Człowiek bowiem może posiąść...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jaroszewski, Tadeusz M. 1965. Osobowość i własność. Ideał struktury ekonomicznej i społecznej w ujęciu personalizmu neotomistycznego, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.