samorzutny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) do takiego się tylko nadawała tworzenia. Gdzie talent jego na odpowiednim stanął gruncie, wydał owoce zdrowe, jędrne; gdzie wpadał w refleksyę, sięgał po rzeczy odenvane lub po wytkniętych kroczyć chciał drogach, śród ckliwości i niedołęstwa tonęły rozsypane brylanty plastyki i werwy. To nawet, co mniej samorzutne talenty zasila, co niemi steruje, prawidła kompozycyi, to go krępuje, bruździ mu, płoszy werwę, wiedzie na manowce...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zyndram-Kościałkowska, Wila 1907. Szkice literackie. I. Ignacy Chodźko, Warszawa : Druk. Ed. Nicz i S-ka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.