samoukojenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) -onamiastce, kłamstwu. Dąbrowska nie zawahała się przed tymi epitetami, choć obracały się przede wszystkim przeciw mistrzowi jej młodości — Żeromskiemu, dla którego ów splot realizmu i cudowności, odwagi i samoukojenia był najbardziej charakterystyczny. Jej krytycyzm sięgnie nawet po Przedwiośnie; z jego powodu sformułuje znany osąd o „namiętnym dziele Żeromskiego artysty”, które niweczą „splątane gniazda jemioły” 11. Tę najbliższą sobie tradycję literacką Dąbrowska 10 M. Dąbrowska, Urok Anglii, „Tygodnik Polski” 1913, nr 44...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Drewnowski, Tadeusz 1981. Rzecz russowska. O pisarstwie Marii Dąbrowskiej, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.