samoupupiający się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ologicznych czy po prostu humanistycznych. Jeśli formuła małego realizmu miałaby być tylko obroną mikro-tematu jako punkt wyjścia — nikt nie miałby prawa ani obowiązku boczyć się na nią, jeśli natomiast chce być usprawiedliwieniem nikłego punktu dojścia, każdy, kto kocha i ceni literaturę, potraktuje szermowanie tą formułą jako robienie dobrej miny do złej gry, jako dorabianie intelektualnej gęby do mało ambitnej poznawczo, samoupupiającej się ideowo, onanizującej się lub flirtującej artystycznie z samą sobą literaturki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lichniak, Zygmunt 1972. Z mojego ćwierćwiecza, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.