samowypatroszenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tylko to przeszkadzało. Bezzasadna i nienatrętna radość wynikała z wewnątrz, tak właśnie pomyślał, wynikała z wewnątrz, sama z siebie, i nie podlegała żadnej zewnętrznej ingerencji. Przy tym umysł pracował jasno i precyzyjnie, może tylko uboższy o cienie, zmarszczki i smrody. Nawet wymiotowanie, odsłonięcie kuchennej brzydoty, samowypatroszenie z fermentującej glejowatości, ustami, wyjściem przeciwpożarowym, awaryjnym, jakby glejowatość nie mogła doczekać metamorfozy i opuścić ciało przeznaczonymi do tego celu drzwiami, nawet wymiotowanie nie upokarzało go teraz i było tylko przykre, męczące. A wszystko piękne. I rzyganie piękne...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bitner, Dariusz 1989. Ciąg dalszy, Szczecin : Glob
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.