sapiencjalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Grosseteste, św. Bonawentura, Witelo; estetyka muzyczna, nawiązująca do pitagorejczyków i Augustyna, a dochodząca do szczytów rozwoju w epoce karolińskiej, estetyka metafizyczna, przewijająca się w gruncie rzeczy przez całe średniowiecze, ale uprawiana w sposób klasyczny przez Szkota Eriugenę, Roberta Grosseteste, Alberta Wielkiego, Ulryka ze Strasburga; estetyka symboliczna i alegoryczna, w której celowali Wiktoryni; estetyka moralna, reprezentowana głównie przez Wilhelma z Owernii; estetyka mistyczna i ta, która opierała się głównie na księgach sapiencjalnych Starego Testamentu... Szczególną uwagę zwraca De Bruyne na zagadnienia przeżycia estetycznego, sprawy, która tak ważne miejsce zająć miała w estetyce nowożytnej. Przy tej okazji podkreśla zasadnicze znaczenie definicji piękna podanej przez Tomasza z Akwinu: pulchrum est quod visum placet — piękno, to to, co dane oglądowo wzbudza upodobanie. Historię estetyki średniowiecznej do...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.