sartrysta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) To też stajemy u boku tych, którzy chcą równocześnie zmienić położenie społeczne człowieka i jego pojęcie o samym sobie“ — odnajdujemy nie tylko hasła ale i język personalizmu katolickiego — w piśmie egzystencjalistów. A raczej, mówiąc ściślej, w piśmie „sartrystów“, bo Mounier kładzie nacisk na fakt, że szkoła Sartre'a to tylko jedna gałąź bujnego dzisiaj drzewa egzystencjalizmu. Omawiając jego historyczny rodowód — przy czym serdeczne wspomnienie poświęca zmarłemu w Oranienburgu Landsbergowi, jednemu z fundatorów zarówno dzisiejszego egzystencjalizmu jak i personalizmu — Mounier stwierdza, że egzystencjalizm jest częściej synonimem chrześcijańskiej filozofii transcendencji i humanizmu, niż ateizmu i — rozpaczy, która, mimo „loopingu filozoficznego“ ku wolności, stanowi logiczną konsekwencję postawy Sartre'a...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.