sekretarz-adiutant

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jeden nazywał się Timoleon, markiz de Villedeuil. Był synem ministra Ludwika XVI i sekretarzem-adiutantem hrabiego d’Artois27. Kiedym go poznał, był to piękny starzec o białych włosach, nosił olśniewająco białe batysty, odznaczał się wielkopańską galanterią, minę miał życzliwą i wyniosłą zarazem, rysy Bourbona, wdzięk Choiseula28 i młody uśmiech w towarzystwie kobiet...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
de Goncourt, Edmund, de Goncourt, Juliusz 1988. Dziennik. Pamiętniki z życia literackiego, przekł. J. Guze, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.