sensacyjno-szpiegowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Miałem 21 lat, kiedy wpadłem na pomysł napisania tej historii sensacyjno-szpiegowskiej. Bardzo szybko zresztą odeszła mi ochota, ale ponieważ rzecz ukazywała się w odcinkach, musiałem ją skończyć. W 1936 r. napisałem „Aecjusza, ostatniego Rzymianina”, książka ukazała się w 1937 r., a w 1939 r. kandydowała wespół z „Ła...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzyżanowski, Julian, Hernas, Czesław (red.) 1984. Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.