senzacja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tuje z dzieckiem kilkomiesięcznem, przymierając z głodu. 1 zaraz nazajutrz wybrał się tam, zobowiązał dawać parę guldenów miesięcznie, wzruszony przyjemnie i wdzięczny sobie za to wzruszenie. Później wprawdzie, gdy znikała owa senzacja, żałował tego zobowiązania, lecz wypełniał je skrupulatnie, starając się choć w myśli odtworzyć rysy twarzy kobiety, którą ujrzał wpółmroku izby, przesiąkłej odorem kwaśnego mleka i stęchlizny. Słyszał tylko jej głos cichy, słodki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zapolska, Gabriela 1928. Wydanie zbiorowe dzieł. O czem się nie mówi. Powieść, wyd. 2, Warszawa : Lector-Polonia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.