serebszczyzna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ziemię, którą dotąd mieli oddaną do woli księcia, otrzymują na własność, mogą swobodnie wydawać za mąż córki i krewne, zostają zwolnieni od ciężarów i posług (stróży, podwód, stacyi, daniny w owsie, życie i sianie, zwanej „dziakło“, w pieniądzach, zwanej serebszczyzną, budowy grodów i t. d.), otrzymali zabezpieczenie, że ich bez sądu król więzić nie będzie i t. d. W r. 1413 przyjęli polskie herby, w tej formie, iż rody polskie adoptowały do swoich herbów rody litewskie. Przywileje pierwotnie odnosiły się tylko do katolików. Związki z schizmatykami były zakazane...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kutrzeba, Stanisław 1912. Historya ustroju Polski w zarysie. T. 1, wyd. 3, Lwów : Księgarnia Polska B. Połonieckiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.