sfanatyzowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W drugim okresie przechodzą formalnie na stronę rzesz szlacheckich, a faktycznie uzależniającej je od siebie oligarchii magnackiej. W sukurs reakcji katolickiej przychodzi teraz władza świecka — przede wszystkim trybunały szlacheckie — co przyspiesza rozprawę z resztkami zwolenników ruchu reformacyjnego. W tym sfanatyzowaniu szerokich rzesz szlacheckich niemała była „zasługa“ zakonu. Chlubili się nią jezuici, a ich czołowy polemista Marcin Łaszcz już w 1594 roku z dumą pisał: „Przypatruj się ludziom, z czyich szkół ci urośli, co teraz są w senacie, albo w kole rycerskim: wszak łatwie ie między inszymi rozeznasz, którzy się u jezuitów uczyli“ 12...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Piwarski, Kazimierz (red.) 1961. Szkice z dziejów papiestwa, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.