sianowaty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Taki napój nazywa się tararira i choć dobrze gasi pragnienie, jest bardzo „sianowaty”. Pijemy jednak, nie opuszczając kolejki, by nie urazić gospodarzy. Rozmowa godna, stateczna. Po prostu konstatuje się, że pogoda, że upał, że dawno niebyło deszczu, ale tam, w górze, to chyba ulewy spadły, bo wody wciąż przybywa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ostrowski, Wiktor 1988. Życie Wielkiej Rzeki. Wyprawa wodami Iguazú i Paraná, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.