sierota-nieboga

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tułaczu, król kobieta. Z dalszych pisarzy przytoczę też tylko wybrane przykłady: z Norwida: Polska-naród, Polskę-społeczeństwo, Xaród-szlachcica, Apostoł-jeniec, dziecię-czlowiek, Elektry-diwy, Cesarz-Jegomość, starzec-anioł’, z Dygasińskiego: wieszczka-czarodzieją, smoka-puchacza, licho-nieszczęście^ matka-ziemia, oj ciec-słońce, wronic-mądrala, kmieć-wyga, matki-gęsi, kwoki-kury, wrona-bohater, sroka krajowiec’, z Wyspiańskiego: matka bogini, rycerze-sępi, mężu-rycerzu\ mężem lwem, syny anioły, dzieci chłopięta, drzewa-starce; z Kasprowicza: gwiazd-kochanek, gęśl-czarodziejka, Geniusz-przewodnik, sierotę-niebogę, panicza-sąsiada, ladaczka-żmija, mech-lichota; z Orkana: kłopot-zgrzyt, ksiądz-star uszek, siłą-mocą, nędzarzy-świerków, wyrzut-żar, wyrzut-ogień, myśl-troska, sierota-brzoza, nędza-dolina, sen-majak, grusza-dziczka, ludzi-nędzarzy, o śnie-wybawicielu, droga-męka, woda-rzeka, sny-strapienia-, z Tuwima: Pegaz-buntownik, Pegaz-rebeliant, maniak-entuzjasta, bibliofil-bzikofil, słowa stare panny, słowa sieroty, zucha-druha, brata-swata...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Safarewicz, Jan et al. (red.) 1979. Opuscula polono-slavica, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.