skandynawsko-germański

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dziwnie się przeplatają spadkobrania myślowe wśród narodów: francuski racjonalizm i realizm tomistyczny wyemigrował za ocean, dymy niemieckiej filozofii romantycznej przepłynęły Ren. Dlaczego w USA gleba okazała się pożywna dla Maritaina a we Francji Sartre odrabia jakieś skandynawsko-germańskie zaległości? Nie wiem, ale tak się składa. Czołowi krytycy literaccy grupy New Criticism (AllerT Tatę, Cleanth Brooks i inni) wywodzą się prosto od Maritaina, traktują utwór literacki jako rzeczywisty, odrębny byt, interesują się więc wewnętrzną jego strukturą (mniej zewnętrznymi uwarunkowaniami), badają, na czym polega spoistość tego bytu, jego „organiczność” — a zatem i dobro i piękno (tomistyczne transcendentalia: unum, verum, bonum, pulchrum). Takby można w uproszczeniu opisać postawę badawczą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.