skaut-harcerz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tak, i to był drugi w moim życiu, ale nie tylko w moim, dowód gnębienia polskości przez Niemców. I tak powoli, lecz stale, wzrastał gniew do zaborcy. A władze zaborcze dziwiły się, czym właściwie Polaków przyciągają takie biedne towarzystwa, jak towarzystwa śpiewu, gimnastyki, kółka rowerzystów i inne, a już najwięcej znienawidziły one skautów-harcerzy. Przecież Niemcy również mieli i ,,Gesangvereiny”, „Turnvereiny”, „Radfahrklub” itd. itd., do których mogli wstępować polscy obywatele. A to były towarzystwa bogate, ale niestety żaden Polak do nich nie wstąpił...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tokarski, Lesław, Ziołek, Jerzy (wyb.) 1970. Wspomnienia powstańców wielkopolskich, Poznań : Wyd. Poznańskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.