skwirczeć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 203 i n.): Jastrząb, bardzo wysoko w obłoki wzniesiony, uchwycił raz Słowika pośplewnego w szpony; a gdy ten pazurami skłuty haczystemi żałośnie skwirczał, ów mu rzekł słowy dwornemi: Nie piszcz, biedaku! musisz ulegać potrzebie, wziął cię, jak łup, daleko mocniejszy od ciebie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.