smarkul

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Gniew przecież imć Dudzińskiego nie ustał, lecz zwrócił się przeciwko Jackowi. Bo żeby ten tak zuchowatej miny nie stawił, królewska mość by go nie zauważył, nie byłoby larum ze smarkulem, którego, śmiech powiedzieć, kapralem uczyniono...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gąsiorowski, Wacław 1957. Dobosz woltyżerów. Powieść historyczna z epoki napoleońskiej, Warszawa : Nasza Księgarnia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.