smutno-cyniczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rozumie pan? Takiego szukam... Pan nim będzie? Ja wiem, że pan potrafi dobrze wyjść z kobietą — i opancerzony już pan jest od tego obrzydliwego zakochania się, bo widzę na pańskiej twarzy smutno-cyniczny uśmiech, a ja go znam — taki uśmiech mają tylko ci, którzy już tę chorobę przebyli...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Srokowski, Mieczysław 1920. Kult ciała. Dziennik człowieka samotnego, wyd. nowe, Lwów ; Warszawa ; Kraków : Lektor [=reprint Spółki Wydawniczo-Księgarskiej w Warszawie, 1990]
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.