sobaka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Głupia sobaka, sama się nastraszyła — odpowiedział głos piskliwy, i hetman ujrzał przed sobą zgiętą ku ziemi i zbierającą ziółka kobietę, a raczej czarownicę; szpetne też miała wejrzenie i taki włos pokołtuniony, że sam, choć mąż nie zajęczego serca, cofnął się i wzdrygnął...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.