sokolątko

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pójdzie czasem Wasia z nami, z chłopakami, kąpać się latem w rzeczce — matka jego aż się cała trząść zacznie. Inne baby — nic, przechodzą sobie obok z nieckami, kołyszą się z boku na bok. A Fieklista postawi niecki na ziemi i pocznie wołać: „Wróć, mówi, wróć, moje słoneczko. Ach, wróć, moje sokolątko!“ I jak on utonął, Bóg raczy wiedzieć. Bawił się na brzegu, a matka była zaraz niedaleko: grabiła siano. Słyszy naraz, jak gdyby ktoś bańki na wodzie puszczał... Spojrzy, a tu już tylko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Turgieniew, Iwan 1953a. Z pism. Zapiski myśliwego, przeł. J. Dmochowska et al., Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.