sonoryzm

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie wszystkie oczywiście barwowo-brzmieniowe aspekty zjawisk muzycznych wymykają się bardziej zobiektywizowanym, wymiernym metodom analitycznym. Jakości brzmieniowe możemy np. określać pod względem ich lokalizaq'i przestrzennej (dół, średnica, góra pola dźwiękowego orkiestry), rozległości wertykalnej (ambitusu), wolumenu (wielkości i nasycenia masy brzmieniowej), dynamiki (siły brzmienia), wewnętrznej struktury przestrzenno-czasowej (statyka i ruchliwość, stopień złożoności i zmienności). W teorii sonoryzmu rozwiniętej przez Józefa Chomińskiego5  6 i innych autorów® wyróżniono pewne zasadnicze typy struktur brzmieniowych: homogeniczne i poligeniczne względnie proste i złożone w sensie struktury wertykalnej oraz homogeniczne i poligeniczne względnie stabilne i wariabilne w układzie horyzontalnym. Podział ów, aczkolwiek bardzo elementarny i ogólnikowy, wykazuje pewną ograniczoną przydatność także i dla naszego tematu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Polony, Leszek 1986. Poetyka muzyczna Mieczysława Karłowicza. Program literacki, ekspresja i symbol w poemacie symfonicznym, Kraków : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.