splocik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Marcin posmutniał w stopniu, który można nazwać — ostatecznym. Przypadek, zbieg okoliczności, los — nigdy mu nie sprzyjał. Nic więc dziwnego, że i tym razem odmówił satysfakcji. Może przyświecał jeszcze Marcinowi ^krawek nadziei, gdy się tu śpieszył tak nierozważnie, ale do jego wyciągniętej ręki nikt się nie pochylił. Tym lepiej, i dlatego właśnie postanowił złośliwy splocik rozwiązać...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Promiński, Marian 1956. Salamandra, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.