splunąć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zasłuchana we własny monolog, pełna dziecięcego optymizmu, szłam ulicą. Nagle, na wprost mnie, uśmiechnięta twarz niemieckiego żołnierza, gwiżdżącego wesołą melodię. Jego buty, podkute gwoździami, twardym odgłosem walą o bruk mojej ulicy. Nie wiem, co mnie opętało, skąd to przyszło? Splunęłam z pogardą w jego stronę, odwróciłam się i pobiegłam szybko wzdłuż ulicy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bigorajska, Zofia, Pietruczuk-Kurkiewiczowa, Władysława (wyb. i oprac.) 1968. Gdy byliśmy literą „P”. Wspomnienia wy­wie­zio­nych na przymusowe roboty do III Rzeszy, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •