spolegliwy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Są to cnoty męstwa, dobroci, rzetelności, panowania nad sobą, godności własnej i wysublimowanej, szlachetnej motywacji postępowania, wyłączającej kierowanie się niskimi pobudkami, cnoty — jak mówi Kotarbiński — „spolegliwego opiekuna“, człowieka, ktćcry nie opuści w potrzebie, nie skrzywdzi, nie oszuka, nie zawiedzie naszego zaufania i szacunku. Czy uwyraźniając głos swego sumienia i' będąc mu posłusznym człowiek będzie szczęśliwszy, niż gdyby go w sobie stłumił? Kotarbiński wypowiada...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.