spółbrzmienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Podróżny jest tłumaczeniem w pełnym tego słowa znaczeniu. Poeta [...] nie zmienił tonu, świetnie oddając atmosferę panującej w nim [w oryginale] pogody i subtelne przechodzenie dialogu w monolog. [...] W budowie wersyfikacyjnej zbliżył się do oryginału, ale nie zerwał z rymem, jak to uczynił Goethe. Zachował zmienną długość wierszy, zastosował swobodne następstwo spółbrzmień rymowych, tworząc przez to strukturę podobna do struktuiy metrycznej niemieckiej” (s. 82). I dalej: „Mickiewicz wzmógł wprawdzie nasilenie emocji, ale wzmógł je w całej skali, od napięcia czułości do napięcia entuzjazmu i skargi, i dzięki temu uzyskał wyrównanie [...]. Rysunek postaci, nastrój poszczególnych faz i nastrój całości został zachowany, choć nie zawsze przy pomocy tych samych środków stylistycznych” (s. 89).)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mickiewicz, Adam 1986. Wybór poezyj. T. 1-2, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.