spółzawodnictwo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ność uległa pod zdradą lub okrucieństwem tyranów. Żaden z nich jednak nie był dość pewnym swej władzy, żaden nie miał dość wzniosłego i czystego imienia by w danej potrzebie mógł swą siłą i powagą połączyć całe Włochy przeciw cudzoziemskiej napaści. Szlachta utraciła swe tradycye rycerskie, przestała być stanem, rozpierzchła się po miastach, i tam w spółzawodnictwie o dostojeństwa miejskie do reszty zagubiła poczucie swego powołania. Lud wiejski, pozbawiony swych przyrodzonych naczelników, nie wiedział za kim iść, kogo słuchać, znał tylko poborcę z sąsiedniego miasta, podlegał na przemiany wałęsającym się po kraju najemnikom. Po...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.