spóźniać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) TYCZE SIĘ, DOTYCZĘ [Język Polski IV, 1919, 122—5] S. 	Askenazy bardzo źle pisze widać po polsku, skoro w majowym numerze Poradnika Językowego poświęcono jego książce «Gdańsk a Polska» aż osobne «pokłosie», cale półtorej strony. Tylko że zarzuty, a jeszcze bardziej ich uzasadnianie, są nieraz doprawdy dziwne. Tak np. ma być spóźniany a nie spaźniany, bo «czasowniki utworzone z tematów przymiotnikowych nie zmieniają rdzennego o na a w formach częstotliwych»; istotnie? a odnawiać, uzdrawiać, wyzłacać..A Albo potępia się zwrot: «wedle własnego widzimisia», bo «widzimisię jest sztucznym rzeczownikiem, powstałym z całego zdania... Jest tedy nieodmienny, bo inaczej należałoby się domyślać mianownika widzimiś»...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nitsch, Kazimierz 1955. Wybór pism polonistycznych. T. 2. Studia wyrazowe, Wrocław ; Kraków, Zakład im. Ossolińskich
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •