spłachetek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Don Filip tymczasem snuł swe plany o mocarstwie światowemu Cóż to może mieć wspólnego z knowaniami krnąbrnych kacerzy: żałosnego Kazimierza, pomylonego arcybiskupa i zawistnego kuzyna? Ale Filip za górami dobrze odgaduje: rośnie wróg, wróg jego i jego potęgi światowej — o, jeszcze teraz jest mały! Przedziera się z trudem przez nieznaczne przeszkody — ale mierzyć go trzeba nie tym spłachetkiem ziemi, który zdobył, lecz sławą, jaką przysporzył swemu imieniu. Niewiadomo, kiedy Fama przyłoży surmę do ust i rozwinie skrzydła. We Francji jeden ma być władca, i władcą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mann, Henryk 1936. Młodość króla Henryka Czwartego. T. 1-2, przeł. A. Wat, M. Wasermanówna, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.