stalinowszczyzna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) To nie jest bynajmniej postulat estetyczny. Ani — broń Boże — filozofia. Zwyczajne stwierdzenie faktu. I chodzi tu nie o formuły, symbole, ale o to, co najtrywialniej można nazwać „nastrojem” podstawowym. Światło, w którym się postrzega, przyjmuje, asymiluje i odbija świat. Nie wierzę, aby nasze pokolenia, które przeżyły wojny, hitleryzmy, komory gazowe i różne beriowszczyzny, stalinowszczyzny były zdolne do „nastroju” optymistycznego. Nie mówię, że nie powinny — bodajby tak było! Ale w poezji, w malarstwie, w muzyce decyduje nie to, co być powinno, ale co jest. Tu kłamstwo prędzej czy później „wyłazi” jak szkaradna blizna. Poezja — nie filozofia, nie historia, nie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wat, Aleksander 1990. Dziennik bez samogłosek, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.