starokijowski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Od wieku XV otczyzna i oczyzna występuje dość często w znaczeniu ‘majątek dziedziczony po ojcu’ i ‘teren, który do mnie należy i nad którym sprawuję władzę lub dzierżawię?’ i skutecznie zaczyna konkurować z odpowiednikami o tym samym znaczeniu z sufiksem -yna : otczyna, oczyna. W "Słowniku języka staroukraińskiego" formy otczyzna do otczyna mają się w stosunku do siebie, jak 46:115.8 Wyraz otczyna jest odnotowywany już w najstarszych zabytkach starokijowskich, np. w "Powieści lat minionych": "Aszcze ti ne żal ocziny swojeja, ni matere, stary suszcza, i ditij swoich" czy "Otczina moja - nebesnyj Ie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Bartmiński, Jerzy (red.) 1993а. Pojęcie ojczyzny we współczesnych językach europejskich. Praca zbiorowa, Lublin : Instytut Europy Środkowo-Wschodniej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.