starzec-król

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wi, „rozciągał i rozmazywał" bajkę, aż wreszcie zakończył tak: — Palenie papierosów spowodowało, że królewicz zachorował na suchoty i zmarł, kiedy miał zaledwie dwadzieścia lat. Zgrzybiały i schorowany starzec-król został zupełnie samotny, bez następcy. Nie miał kto rządzić królestwem i bronić pałacu. Przyszli wrogowie, zabili starca, zrujnowali pałac i już nie ma teraz w ogrodzie ani czereśni, ani ptaków, ani dzwoneczków... Tak to, bratku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.