strzepywanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Podlaszenko spoważniał, iskra śmiechu w jego oczach zetlała w wyraz skupienia. Uwolnił ręce z uścisków Zoi i Nataszy i wsparłszy się o stół, powiedział: — Maruszka, eti, kotorych ja lubił, uże pogibli. — Jeszcze mu coś drżało na ustach (Maruszka była zajęta strzepywaniem okruchów ze spódnicy), gdy rozległ się głos megafonu nad piecem i syki uciszające na sali...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Promiński, Marian 1956. Salamandra, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.