stukułka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) osoby prowadzącej. Taka między innymi była stancja Kalinowskich na ulicy Więziennej w małym budynku podwórzowym, częściowo ukrytym w ogrodzie, gdzie namiętnie szulerowano. Z gier bardziej myślących cieszył się wzięciem preferans, z hazardowych — stukułka, pochodzenia i nazwy rosyjskiej. I ja spędziłem niejeden wieczór na grze w karty, tylko w innym otoczeniu. Było to kółko 6—7 kolegów z klasy siódmej lub ósmej. Wszystko to była młodzież mieszkająca przy rodzicach, z wyjątkiem jednego Dyskiego, który zresztą był jak gdyby na odwodzie, niezbyt przez wszystkich łubiany, nie tyle zapraszany, ile sam się zapraszający. Zbieraliśmy się...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzywicki, Ludwik 1947. Wspomnienia. T. 1. 1859-1885, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.