suczynka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Lecz cóż zobaczyła u swego progu? Obok Cygana, a nawet próbując jakby odsunąć go, by pierwszej zajrzeć do sieni, niecierpliwie przebierając cienkimi nożykami stała Palma, ruda w brudnobiałe łatki kudłata suczynka, o której jej właściciel, były sąsiad Iwanichy, jeszcze, tak niedawno mawiał z dumą, iż w żadnym razie ot takim sobie, zwykłym kundlem nie jest, lecz ma bezwzględnie domieszkę szlachetnej rasy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nieuważny, Florian (wyb.) 1981. Słodka kobieta. Cztery opowieści pisarek radzieckich, przeł. A. Walenko, H. Zakrzewska, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.