super-świetny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cji i temperamentu p. Jasieńczyka, powieściopisarza z powołania a krytyka z przypadku, ale ,,świetna”, to mocne słowo w ustach kogoś, dla kogo ,,Don Camillo” nie ma najmniejszej wartości. Jeśli p. Jasieńczyk jest „świetnym” krytykiem, to jakiż epitet odda sprawiedliwość o tyle wyżej stojącemu pod tym względem samemu p. Jeleńskiemu? Super-świetny? A Irzykowski? A Sainte-Beuve? Gdzie indziej znowu Tuwim jest dla p. Jeleńskiego „genealogiem i heraldykiem polskości równym Słowackiemu”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.