superminister

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Tylko jeden premier (wyłączywszy sytuację, gdy W. Jaruzelski sprawował urząd prezesa Rady Ministrów i był równocześnie I sekretarzem KC) - Jaroszewicz - prowadził dość samodzielną politykę kadrową (potrafił np. wymusić dymisję Barcikowskiego ze stanowiska ministra rolnictwa, mimo opozycji całego Biura na czele z Gierkiem). Każdy minister miał w dodatku nad sobą „superministra” w postaci szefa odpowiedniej komisji KC. Branżami rządziły duety partyjno-państwowe (np. Pińkowski-Barcikowski - rolnictwem, KaniaKowalczyk - milicją i bezpieką, itd.). Wśród ponad 300 kierujących ministerstwami w latach 1944-1979 doliczyć się można było zaledwie kilkunastu bezpartyjnych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pielecki, Wojciech, Gabryel, Piotr 1990. Demony „Białego Domu”, Warszawa : Reporter
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.