supinum

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bisę (formy bą już niema)—formy iiilACk1), ripHAiOAtk, RL3ACA i t. d., liczniejsze niż K^alu* i t, d., — typ priętt nigdzie bez -t~o (-tb)—truzdb, załoortse i t. d,, prawie wyłącznie, — dużo przykładów konstrukcji supinum c. gen., — kilka lokatywów na -eemb, — gen. sg. zceri, dat. sg. gospodi (też -a, -evi). Zaznaczę jeszcze warjanty archaiczne celii, bratr^, brałrija obok oolik-b, braH, bratija; wydaje mi się prawdopodobne, że najstarsza redakcja używała wyłącznie formacyj starszych. Tak samo przypuszczam dla pro...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Księga 1934. II Międzynarodowy Zjazd Slawistów (Filologów Słowiańskich). Księga referatów. Sekcja I – językoznawstwo, Warszawa : Druk. Bankowa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.