szatniarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Teodor Pastek odnalazł lustro i przyczesał się gruntownie. Ze swoją twarzą, jeśli tylko nie była wzburzona, mógł się jako tako pogodzić. Spojrzał na buty. No — nie bardzo pokopane. Szatniarz zmusił go, aby wszedł do restauracji — ha, niech i tak będzie. Przesunął się po miękkim dywanie przez palarnię. — Ale ten Milawa wychudł! Wygląda jak koń dorożkarski ubrany do cyrku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Promiński, Marian 1956. Salamandra, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.