szczęściara

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zajmuje takimi rzeczami.” Zgadzałam się, unikając kontrowersji. Zdarzało się, że straszliwe bóstwo przybierało wobec mnie pozę opiekuńczą, a nawet czasem stawało się. liryczne. „Ach, z pani to szczęściara, siedzi pani tak z nosem w papierach, nie myśli pani o tych sprawach, buja pani w obłokach...” Te sprawy to cena kawy, wojna w Indochinach (w tym okresie to nie był jeszcze Algier), podatki, jego-córka-która-dała-się-wpędzić-w-ciążę, młode dziewczyny, które nie chcą już pracować jako „ponioc”, bo w fabrykach je rozpuszczają, i wszystkie są komunistkami... Miałam szczęście, byłam...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mallet-Joris, Françoise 1967. List do samej siebie. Esej, przeł. Z. Sroczyńska, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.