szronka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Koło niego, poprzedzielane drągami, uwiązane były kasztany do wyjazdu. Smagały się nerwowo krótkimi ogonami po zadach koloru pięknej miedzi. Cięły owies jak sukno i wydmuchiwały parskając plewy. Pieściły się łbami. Czasem wznosiły się i przestępowały drąg — bliskie połamania nóg. Często rżały krótko, warcząco, grubo, z głębi siebie. Koło nich niemłoda już wierzchówka, szronka, chrupała obrok uważnie, mądra i szlachetna. I skromna przy tym. Kasztanka gryzła ją niekiedy ukradkiem w uszy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dąbrowska, Maria 1972. Opowiadania, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.